خوزه مونیکا

خوزه البرتو موخیکا کوردانو 

(به اسپانیایی: José Alberto Mujica Cordano) 

عضو سابق جنبش ملی آزادیبخش توپاماروها است، که در سال ۲۰۰۹ درانتخابات ریاست جمهوری 

کشور اروگوئه به پیروزی دست یافت.

 موخیکا در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ به عنوان یک شبه نظامی در انقلاب مسلحانه علیه دولت راست گرای وقت شرکت کرد.

او که پانزده سال از عمر خود را در زندان به سر برده‌است.

در سال ۱۹۸۵ مورد عفو قرار گرفت. موخیکا پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ به عنوان نماینده کنگره، سناتور و وزیر کشاورزی فعالیت کرده‌است.

 موخیکا پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ گفته‌است که از لولا داسیلوا رئیس جمهور برزیل کپی برداری خواهد کرد و نظر منتقدانش مبنی بر اینکه او قصد ایجاد ائتلافی با کشورهای چپگرای منطقه همچون ونزوئلا را دارد، رد کرد. وی در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ عضو سازمان چریکی توپامارو بود. این سازمان یک گروه چپگرای مسلح، و ملهم از انقلاب کوبا بود. او در دوران مبارزات انقلابی شش بار تیر خورده و زخمی شد.

سبک زندگی همراه با صرفه‌جویی آقای موخیکا، و اینکه او حدود ۹۰ درصد حقوق ماهیانه‌اش (معادل ۱۲ هزار دلار) را صرف امور خیریه می‌کند، باعث شده لقب فقیرترین رئیس جمهوری جهان به او داده شود.

خوزه موخیکا در یک مزرعه قدیمی متعلق به همسرش که در کنار جاده خرابه‌ای بیرون ازمونته‌ویدئو (پایتخت کشور) واقع‌شده‌است، زندگی می‌کند و تقریباً تمام دستمزدش را به دیگران می‌بخشد. لباس‌های شسته شده بیرون از خانه آویزان شده‌اند. آب از چاهی که در حیاط است و روی آن را علف‌های هرز گرفته، تأمین می‌شود. تنها محافظان رئیس جمهوری دو مأمور پلیس و یک سگ سه پا بنام مانوئلا هستند.

آقای موخیکا در سال ۲۰۱۰ میزان ثروتش را اعلام کرد، مقدار آن ۱۸۰۰ دلار بود، که آنهم به یک فولکس‌واگن بیتل مدل ۱۹۸۷ مربوط می‌شد. او امسال نیمی از دارایی‌های همسرش (شامل زمین، تراکتور و خانه) را هم در فهرست دارایی‌هایش قرار داده، و به این ترتیب ثروت اعلام شده‌اش به ۲۱۵ هزار دلار رسیده‌است. البته ثروت او هنوز هم فقط دو سوم ثروت معاونش، دانیلو آستوری، و یک‌سوم ثروت ، تاباره واسکز رئیس جمهور قبل از خودش می باشد.