به نو کردن روزی کهنه برآمدن..

16آذر امسال با تمام سالهای گذشته تفاوت خواهد داشت

وتشابه خاصی نیز با اولین16آذردارد و آن هم اعتراض

به کودتاست .. آن کودتا با همکاری استعمارگران جهانی

و سوء استفاده از لومپنیسم داخلی و متحجرین مذهبی و

علم کردن آنان در برابر دولت ملی مصدق  انجام شد..

اکنون نیز جنبش دانشجویی مدعی ست کودتایی توسط

متحجرین مذهبی ولومپنیسم مدرن علیه جمهوریت نظام

صورت گرفته هرچند این بار درظاهرکودتاچیان ادعای

مخالفت با امریکا و استعمارگران را دارند اما نتیجه به

سود همانها وضرردموکراسی و منافع ملی مردم ایران است.

 16آذر در اعتراض به ورود نیکسون به ایران

وبه تبع آن اعتراض به سیاستهای امپریالیستی آمریکا و

شرکت درکودتا و نابودی دموکراسی نوپای مردم ایران

 بود. جنبش دانشجویی بعنوان شاخک های حساس 

            

جامعه ی هرروزگار بطور طبیعی کار خود را انجام

 خواهد داد و منتظر دستور واجازه از کسی نخواهد بود..

جنبش دانشجویی بنا به طبع خود و متاثر ازشرایط جامعه

 وحوادث جهان امروز هم مطالباتی دارد  وهرنظام و

 حاکمیتی برای کسب مشروعیت اجتماعی و جلوگیری از

تنفرعمومی نسبتبخود بجای سرکوب باید راه تعامل را برگزیده

وبه دیده یاحترام به آن نگاه کند. که احترام به جامعه وقانون

 وخود حاکمیت بعنوان مجری قانون است ..

اما حاکمیت بنا به آنچه خود مصلحت می داند راه دیگری را

در پیش گرفت وبین خود و حداقل پنجاه درصد جامعه شکافی

عمیق را ایجاد کرد  که با اندکی دور اندیشی می توانست از

حوادث پس از انتخابات منطبق با منافع ملی و حتی در جهت

تقویت ولایت مطلقه ی فقیه کمال استفاده را ببرد .. اما نکرد

و چنین شد که دیدیم و خواهیم دید .. و اگرذکاوت و زیرکی

دلسوزان مردم وعقلای قوم وعلما دینی و جوانان ودانشجویان

ازچپ تا لیبرال وملی گراها ومذهبی ها وسکولارها ...

همه وهمه نباشد کودکانه دستاوردهای صد سال اخیر ملتی

 بزرگ را با کج اندیشی و انحصارطلبی بر باد خواهیم داد...

                                    هرگز چنین مباد.. بدرود.

                                          15آذرماه88