وقتی تا دنیا دنیان لنگن خر مساوات
بیچه بتاسیم از حرص ما که مونین موناوات
ایی چهمواچهم سیرئون تیر وا دل فخیرئون
چاره ی کار قناعتن نه کوت و نه کراوات
ما که اسیر دردیم واغصه توو نبردیم
بایه وافکرهم بشیم واشوورهم بگردیم
زمون رنگ و نارون نامردمی رواجن
هر شیخی بیخو شاهن مندیل واجای تاجن
ایی فصل باج و احتیاج وقت دروغ و کینه ن
لیلام ارزش ئونن انسانیت حراجن
بیچه بتاسیم از حرص ماکه مونین موناوات
... ...
طمع تکنت نزیر خاک بگه بنین سرجات..
۹/۹/۸۵